[Blog] Professor Layton en het geval van de rooskleurige toekomst

Professor Layton is een gentleman zoals je ze niet vaak meer tegen komt. Hij is beleefd, eerlijk en recht door zee, een man met zelfdiscipline en ervaring, iemand op wie je kunt bouwen als je in een Victoriaans landhuis woont of toevallig meerijdt met de Oriënt Express. Hij staat voor je klaar, daar waar de medereizigers coupé na coupé verdwijnen en er zich langzaam een mysterie ontvouwt. De (relatief) moderne half Poirot , half houten klaas kijkt met zijn kraaloogjes en expressieloze gezicht puzzel na puzzel recht in je ziel. Zijn nietszeggende, doch priemende ronde oogjes zijn tegelijkertijd zo zwart en confronterend als de donkere krochten van ons onderbewustzijn. De professor is als de vader voor wie je nooit goed genoeg was, puzzel na puzzel vecht je voor zijn erkenning en een aai over de bol.

Hershel Layton past niet in onze tijd, sterker nog, hij past niet eens in onze cultuur. Als hersenspinsel van Japanse ontwikkelaar Level 5 is de professor duidelijk een blik op hoe Japanners naar de Europese geschiedenis kijken: met een totaal vertekend, maar o zo romantisch beeld van de pittoreske plaatsjes en landschappen die in ons werelddeel te vinden zijn. Zelfs de omgangsvormen en karaktereigenschappen zijn een projectie van hoe Japanners zich zouden gedragen in een fantastische, Victoriaanse omgeving. Hoewel wij Europeanen zeker goed de schijn konden ophouden is inmiddels wel gebleken dat achter het vernislaagje manieren, beleefdheid en prachtige kleding een heel andere wereld schuilgaat die niks met de buitenkant te maken heeft.

De mensen van Level 5 maakt het niks uit; zo willen zij het gewoon graag zien. En wat blijkt: zo willen wij het ook graag zien! Layton verkoopt al drie delen ongemerkt miljoenen en wordt door Nintendo strak binnen de eigen line-up gehouden. In Engeland gingen exemplaren van het eerste deel door schaarste voor een dubbele prijs op eBay. De periode van de feestdagen lijkt de natuurlijke habitat van de professor. De periode dat we terug verlangen naar vervlogen tijden en omgangsvormen, tijden van gezelligheid en geborgenheid en een algemene beschaafdheid. Een fictieve tijd die eigenlijk nooit heeft bestaan, een plekje in ons hart misschien dat we door het oplossen van puzzels langzaam proberen vrij te spelen.

Professor Layton is al jaren mijn held, we delen een zelfde niveau van droogkloterij en hij heeft een niveau van beleefdheid waar ik naar streef, maar gewoon te lomp voor ben. Ik droom van zijn wereld, waar de mensen in plaats van naar geld vragen alleen hulp nodig hebben met een puzzel. Een wereld waar er geen geld nodig is omdat we elkaar betalen in goed opgeloste problemen en de muntjes gewoon op straat liggen. De wereld van Layton is eigenlijk niet ouderwets, maar misschien meer een toekomstvisie waar we allemaal naar verlangen.

Deel 3 (“Professor Layton en de Verloren Toekomst”) speelt mijn vriendin het liefst in het Engels, dan leert ze meer nieuwe woorden en behoudt de professor iets van zijn Engelse beleefdheid. Ik speel af en toe mee, maar kan niet tippen aan haar probleemoplossende vermogens. Het succes van de serie is een compliment voor ontwikkelaar Level 5 die zijn eigen niche heeft gecreëerd door vanuit een eigen visie een game van ontzettend hoge kwaliteit neer te zetten. Dat de game aansloeg in Japan was te verwachten, maar dat de game hier in Europa helpt de DS te verkopen aan een voorheen onbekende doelgroep is een echte prestatie. De games uit de Professor Layton serie getuigen van visie en een oog voor kwaliteit en detail. Daarnaast zijn ze eens een keer lekker positief, maar toch heel spannend. Iets waar het briljante verhaal en animaties altijd aan bijdragen.
Met hun sfeervolle Ni No Kuni zou het bedrijf nog wel eens een hele doelgroep kunnen aanspreken die nog niet vertegenwoordigd is op de “high-end” consoles. Level 5 lijkt uit te gaan van eigen kracht en geeft geen teken van verslappen. Een ode aan Layton dus, bij deze! En drie hoeraatjes voor het creatief uitwerken van de ouderwetse en romantische visie op ons cultureel erfgoed, we gaan op weg naar betere tijden… maar eerst nog even een puzzel….