[Blog] Hoe het consumeren van games langzaam verandert… Deel 4

Dus, wat blijft er nou eigenlijk nog over om te bespreken na mijn ‘rant’ tegen de nieuwe hardware van vorige week? Want, zoals sommigen van jullie terecht opmerkten, hoef je helemaal niets te kopen dat je niet wilt en is de nieuwe hardware enkel een uitbreiding en geen vereiste voor het gebruik van je console. Ik sprak over dit onderwerp vanuit mijn gevoel, want het voelt voor mij weer als zware overkill. Maar nu weer terzake, de dingen waar we ons als fanatieke gameconsumenten vaak niet op richten is wat ik nu wil bespreken. De reden dat we hier niet heel bewust mee bezig zijn is omdat we massaal achter de nieuwste titels aanlopen!

Ik wil het hebben over tweedehands games, de toekomst van gamestores. en een vreemd initiatief binnen de gamesindustrie om een oud platform in leven te houden. In Amerika zijn tweedehands games al veel langer onderdeel van het normale assortiment dan hier. Zo winstgevend als het verkopen van nieuwe games is het echter nooit geweest. De honger naar nieuwe games is bij gamers simpelweg te groot om het nieuwe assortiment niet ook op voorraad te hebben. Gespecialiseerde gamezaken met enkel tweedehands zijn vaak heel duur door het kleine assortiment. Tweedehands spellen lijken vooral te dienen als lokkertje om de consument de winkel in te krijgen of langer rond te laten kijken. Het lijkt ook een soort klantenbinding om door het inruilen meerdere keren te profiteren van de aanschaf van dezelfde consument.

Met de opkomst van eBay en Marktplaats is de rol van dit soort winkels inmiddels gedeeltelijk uitgespeeld. Het blijft echter jammer dat er nooit een keten in het Westen is opgekomen die zich heeft gespecialiseerd in tweedehands (‘kringloop’) games en daarvan heeft kunnen profiteren. De ‘back catalogue’ van games is inmiddels zo gigantisch dat een tweedehands gamestore nu makkelijk evenveel kwaliteit zou kunnen bieden als een gewone gamestore. Uiteraard dan met wat oudere titels, maar dan wel met een veel uitgebreider/veelzijdiger assortiment.Een dergelijke winkel(keten) had in de afgelopen twintig jaar oneindig veel tegenstand van de uitgevers hebben moeten verduren, alsook van de grote ketens die de nieuwste games verkopen. Het gaat hen erom dat er een hoeveelheid games door het retailkanaal gepompt wordt, waarbij er zoveel mogelijk spellen voor een zo hoog mogelijke prijs moeten worden verkocht. Uitgevers kunnen niet wachten om deze cyclus weer opnieuw te starten met nieuwe games, tenzij hun huidige titels goed verkopen. Dan moet de schapruimte natuurlijk zo lang mogelijk gevuld blijven en de game zo prominent mogelijk aanwezig zijn. Nu de markt voor games een stuk volwassener (lees: oneindig veel groter) aan het worden is ontstaan er veel meer variabelen en zullen games steeds meer het model van oude media als boeken en film gaan volgen. Dit omdat er nooit meer zo’n strikte controle over het verkooptraject van verpakte games kan worden uitgeoefend. Videogames krijgen dezelfde waarde als een dvd of boek in het economische verkeer en worden steeds meer beoordeeld om de kwaliteit van het product en de artistieke achtergrond. Niet meer simpelweg als “game” en dus meer waard dan iets anders. Hier heeft ook het overstappen naar steeds minder dure opslagmedia (Cartridge > CD/DVD/Blu-Ray) mee te maken, maar natuurlijk nog veel meer het feit dat er nu digitaal gedistribueerd en gekocht kan worden.

Er is nu dus wel wat meer ruimte voor een tweedehands gamewinkel doordat steeds meer mensen games ontdekken. Er komen meer liefhebbers van nichegames en fijnproevers die op zoek zijn naar die ene titel, of misschien per se een ‘ouderwetse’ verpakte versie van de game willen hebben. Een ‘retro’ game beleven, precies zoals deze bedoeld was (dus met de bijbehorende console en controller) is natuurlijk ook een must voor de echte puristen. Binnen dit klimaat is er ook ruimte voor nieuwe initiatieven. Uitgever Redspot games geeft bijvoorbeeld nu nog Dreamcast games uit. Zij bieden games aan van gelicenseerde SEGA ontwikkelaars uit Japan, maar ook van ‘homebrew’ ontwikkelaars die vanuit huis werken. Nu het platform helemaal open is voor derden, kan het volledige potentieel door iedereen die een kans ziet benut worden, niet enkel de uitverkorenen van de platformhouder. Daarnaast kan het door globalisering zo zijn dat in arme gebieden op hetzelfde moment een andere (oudere) console algemeen gebruikt wordt door het gemak waarmee deze gekraakt kan worden of omdat de nieuwste hardware gewoon te duur is en daar niet verkoopt.

Dit biedt een alternatieve markt waar klein opererende uitgevers geld kunnen verdienen. Er is veel meer ruimte voor nieuwe initiatieven in een steeds meer volwassen klimaat voor games. Dit maakt de hele markt veelzijdiger en dieper dan ooit. Hoe wij als consumenten hiermee omgaan bepaalt de weg voorwaarts voor de industrie.

Hierbij nogmaals mijn oproep om te spelen wat je echt leuk vindt en niet met de kudde mee te lopen. Er is nu meer keus en meer kwaliteit dan ooit!