Quantic Dream vindt games altijd een vorm van kunst

Wanneer is iets kunst? Belangrijker nog: Zijn videogames kunst? Een vraag die een ogenschijnlijk onbegonnen discussie aanwakkert. Guillaume Fondaumiere van Quantic Dream vindt games altijd een vorm van kunst en vecht voor internationale erkenning van ons geliefde medium.

Het is een discussie die Fondaumiere vaak moet voeren, aangezien hij zich door middel van een petitie inzet om videogames officieel door de Europese Commissie als vorm van culturele expressie te laten erkennen.

Fondaumiere beweert dat er grote verwarring bestaat over wat videogames eigenlijk zijn. “Wanneer we over videogames praten of research op het internet doen, komt het volgende meestal naar voren. Videogames zijn gewelddadig, verslavend, maar ze worden niet gezien als iets cultureels of een vorm van culturele expressie.”

Volgens de co-CEO van Quantic Dream heeft het te maken met het gegeven dat de game-industrie nog in zijn kinderschoenen staat. “Het medium is begonnen als speelgoed en richtte zich met name op kinderen en tieners. Ik denk dat die algemene perceptie van videogames nog steeds regeert.”

Echter, in tegenstelling tot het relatief kleine spectrum aan emoties die videogames in de begindagen uitdroegen, zijn veel moderne games wel in staat om een genuanceerder scala aan emoties teweeg te brengen. Games hebben tegenwoordig meer te bieden.  Een logisch gevolg volgens Fondaumiere: “Naast het feit dat ontwikkelaars zelf ouder worden, worden ook de gamers ouder en die willen andere games spelen.”

“Ondertussen zijn games begonnen met het inspireren tot nieuw vormen van interactie en nieuwe gameplay modellen.” Hij doelt hiermee onder andere op Final Fantasy VII, Ico, Heavy Rain, Okami, The Unfinished Swan en Journey. “Die games bieden een nieuw soort ervaring die een geheel nieuwe kijk geeft op wat games kunnen zijn, en welk soort publiek het medium kan aantrekken.” zegt Fondaumiere. Het medium is de bekrompen stigma’s volgens hem dus al lang ontstegen.

Voor Fondaumiere zijn alle games, net als bijvoorbeeld architectuur, literatuur, film en toneel, een vorm van culturele expressie. Creaties van game ontwikkelaars als bijvoorbeeld Michel Ancel (Rayman Origins) en Jenova Chen (Journey) vormen het bewijs. Op creatief vlak stuwen ontwikkelaars als zij de game-industrie vooruit. “We moeten creatief durven zijn.” zegt hij. “We moeten stoppen met het jaar na jaar uitbrengen van dezelfde games. We moeten nieuwe Intellectual Properties creëren, wat wil zeggen dat uitgevers risico’s moeten nemen, maar datzelfde geldt ook voor gamers. Het publiek stemt met zijn portemonnee wat betreft de games die zij willen spelen.” Aldus Fondaumiere.

Volgens Giullaume Fondaumiere valt het dus niet te ontkennen dat games een kunstvorm zijn, een vorm van culturele expressie en onderbouwt zijn opvatting met zijn visueel, artistiek, en emotioneel hoogwaardige voorbeelden. Wij wensen deze ridder in ieder geval al het succes op zijn nobele kruistocht om het medium ‘videogames’ de erkenning te laten ontvangen die het verdient.

Als jij kijkt naar games als Journey, Flower, Ico of bijvoorbeeld Okami, zie jij dan een kunstwerk? Verdient het medium ‘videogames’ volgens jou dezelfde erkenning als bijvoorbeeld literatuur, film en muziek? Welke games zou jij aandragen als munitie in een dergelijke discussie?

Quantic Dream vindt alle games kunst